Stage, verjaardagen, begrafenis en Bigi Pan.
Door: Marloes
Blijf op de hoogte en volg Marloes
21 Februari 2007 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal
Hier weer een berichtje uit het warme Suriname.
Hier gaat het nog steeds hartstikke lekker. Op mijn stage gaat het hartstikke goed. Het is iedere dag weer een avontuur om voor de groep te staan, het verloopt iedere dag anders. Ik merk wel aan mezelf dat we nu al voor de zesde week stage lopen. In Nederland heb je dan zo ongeveer wel weer vakantie, maar wij gaan nog een paar weken door. Het is op zich prima te doen, maar ik denk dat we tegen het einde van die periode het wel gaan voelen. Toch heb ik nog iedere dag wel een kick, als de kinderen naar huis gaan en de dag goed is verlopen.
Deze periode zijn er een paar verjaardagen geweest van mensen in Nederland. Het is erg leuk om ze dan te bellen en te beseffen dat jij dan in de zon in Suriname staat en zij dan in Nederland zitten. Ik heb nu een aantal mensen gebeld en ze nemen eerst gewoon op: “Hoi Marloes.” Dan volgt er een stilte, maar dan op eens: “AAAH HOI !!! Hoe is het? Het is Marloes!” Daar moet ik iedere keer weer om lachen.
We hebben deze week ook een Surinaamse begrafenis meegemaakt. Het was heel indrukwekkend. Nadat de persoon is overleden, komen de nabestaanden een paar avonden samen. Vooral de avond voor de begrafenis zelf, was heel speciaal om mee te maken. Familie, vrienden en kennissen komen dan samen om te zingen en te bidden. In het huis is dan de familie en buiten zijn de andere mensen. De mensen die komen, zijn gekleed in zwart en wit. Hoe meer wit je aan hebt, hoe meer je de familie laat zien dat ze niet meer moeten rouwen.
De dag van de begrafenis hebben we ook mogen mee maken. Eerst was er een dienst thuis waarbij de overleden persoon nog een keer thuiskomt. Ook toen werd er weer gezongen en gebeden. Na de verdrietige momenten, zette de band in en werd het feest, om zo het verdriet af te sluiten. Daarna gingen we naar de begraafplaats waar ook eerst een treurige dienst werd gehouden, maar vervolgens ook weer veel werd gedanst en muziek werd gemaakt. Het was heel apart om mee te maken, heel anders dan wat je in Nederland gewend bent. Het is echt eerst treurig en daarna een groot feest! Ik ben blij dat we er bij mochten zijn.
Afgelopen weekend zijn we naar Bigi Pan geweest. Een plek dat bekend staat om de vogels en de kaaimannen.
We vertrokken ’s morgens erg vroeg. We zijn met een busje in de richting van Nieuw Nickerie, aan de andere kant van Suriname, gereden. De eerste stop was bij de oudste en grootste boom van Suriname: de Kankantrie.
Vervolgens zijn we snel door gegaan. We reden over de Saramaccarivier waar we aan de overkant een korte break hadden. Er was namelijk een leguaan in de boom te zien, dus moesten we natuurlijk even foto’s maken. Dat beest was geweldig.
De weg daarna, kwam langs allemaal rijst velden. Het zag er op de een of andere manier erg Nederlands uit, groene vlakke velden, blauwe lucht met schapenwolken, en verderop wat boompjes. Ik vond het wel leuk dit te zien; een stukje Nederland in Suriname.
In Nieuw Nickerie hebben we de korjaal genomen. Over de rivier varen was hartstikke mooi. Toch was het ook wel erg eng. Het bootje ligt heel laag in het water, helemaal met zo veel mensen en bagage. Toch ging het allemaal goed. Bochten maken vond ik super spannend, het water komt dan bíjna over de rand heen!
Ook moesten we het bootje over de brug tillen, omdat daar achter de heuvel een kreek was, maar er is daar geen doorgang. Het was een soort klunen met de boot. Wat spannend allemaal.
Via een móóie kreek zijn we langs allerlei mooie plaatjes, naar Bigi Pan gevaren. Daar hebben we even gegeten en zijn toen de hangmatten gaan ophangen. Vervolgens zijn we gaan zwemmen een stukje verderop. Nou ja, zwemmen. Het water was er erg laag, tot je navel ongeveer. En je staat tot je schenen in de klei, modder. Dat liep dus uit op een modder gevecht. Bigi Pan betekent eigenlijk ‘ondiepe pan’. Het is een groot en ondiep meer met een klei bodem. Om het meer zijn veel bomen te vinden, met daarin veel vogels.
Weer in het huisje hebben we weer gegeten en staan genieten van de prachtige zonsondergang. Dat heb ik nog nooit zo mooi meegemaakt.
’s Avonds zijn we op pad gegaan, opzoek naar Kaaimannen. De kaaimannen jacht was erg spannend. Je moet je voorstellen dat je op een kreekje vaart van ongeveer 3 meter. Het is hartstikke donker en je ziet dus echt niets. We hadden zaklampen mee waarmee je een beetje de zijkanten kon beschijnen. We zochten natuurlijk naar kaaimannen, maar dat is nog best lastig. Alleen de ogen van kaaimannen lichten op en zijn dan rood/ oranje.
Je vaart ook onder een prachtige sterrenhemel. Het was erg mooi, zo mooi heb ik het nog nooit gezien. Het zijn duizenden sterren!!!!
Helaas gaan kaaimannen ook weer snel onder water waardoor ze moeilijk te vangen zijn. We wilden ze graag vangen om ze te eten.
De reisleider heeft gevraagd of hij er op mocht schieten. Voor ons was dat geen probleem. Dus de volgende die we zagen, is hij deze gaan besluipen vanaf de kant. Dat was eng joh. We moesten steeds als hij ‘uit’ zei, alle lichten doven. Ook de motor van het bootje moest dan uit. Alleen hij kon dan op de kaaimannen schijnen om zo de beesten niet weg te jagen.
Hij heeft een kaaiman raak geschoten, twee keer zelfs. Ik heb daarbij wel mijn oren dicht gedaan, wat een klappen! De kaaiman alleen is nooit meer terug gevonden. Hij is gewoon echt verdwenen. Dat was echt heel spooky, zo donker op het water met een verdwenen kaaiman.
De volgende ochtend waren we al vroeg wakker. We hebben heerlijk zitten genieten van de (bewolkte) zonsopkomst en gekeken naar ál die vogels. Er zijn in dit gebied 122 soorten vogels. Vooral de rode ibis en de zilver reiger lieten zich veel zien. De rode Ibissen waren super mooi: blauwe lucht, groene omgeving en dan die róde vogeltjes in de zon.
Nog voor het ontbijt gingen twee mannen kijken bij het visnet dat ze gisteren hebben uitgezet. Natuurlijk wilde Susan, Annemarie Boshuizen en ik wel mee. Wat een vis! Groot, klein, lief, eng, alles zat er bij. Ook waren er een aantal krabben. Om te voorkomen dat ze zouden ‘bijten’ werden de scharen en dus de poten afgebroken. Dat is wel even wennen om te zien en vooral te horen.
Ik heb ook nog zo’n beest op mijn hand gehad: IESK.
Daarna hebben we snel ontbeten om vervolgens op naar de vogels te gaan.
We hebben zo’n uur/ ander half uur rond gevaren. We hebben véél vogels gezien. Wat waren ze mooi!
De bomen in het meer zijn óf nog mooi, of dood. Door het zoute water, believe me, het is zout! sterven veel bomen af. Ook mooi om te zien waren de ‘lucht wortels’. Dat zijn wortels van bomen die naar boven, boven het water, groeien.
Terug van de boottocht, hebben we geluncht. De zelf gevangen vis en van andere mensen de eend. Het was heerlijk maar wel erg pittig.
Helaas was het toen tijd om terug te gaan naar huis. Via de mooie kreek zijn we weer terug gegaan waardoor we nog even van de mooie omgeving hebben kunnen genieten.
Het was weer een super weekend.
Hier weer een berichtje uit het warme Suriname.
Hier gaat het nog steeds hartstikke lekker. Op mijn stage gaat het hartstikke goed. Het is iedere dag weer een avontuur om voor de groep te staan, het verloopt iedere dag anders. Ik merk wel aan mezelf dat we nu al voor de zesde week stage lopen. In Nederland heb je dan zo ongeveer wel weer vakantie, maar wij gaan nog een paar weken door. Het is op zich prima te doen, maar ik denk dat we tegen het einde van die periode het wel gaan voelen. Toch heb ik nog iedere dag wel een kick, als de kinderen naar huis gaan en de dag goed is verlopen.
Deze periode zijn er een paar verjaardagen geweest van mensen in Nederland. Het is erg leuk om ze dan te bellen en te beseffen dat jij dan in de zon in Suriname staat en zij dan in Nederland zitten. Ik heb nu een aantal mensen gebeld en ze nemen eerst gewoon op: “Hoi Marloes.” Dan volgt er een stilte, maar dan op eens: “AAAH HOI !!! Hoe is het? Het is Marloes!” Daar moet ik iedere keer weer om lachen.
We hebben deze week ook een Surinaamse begrafenis meegemaakt. Het was heel indrukwekkend. Nadat de persoon is overleden, komen de nabestaanden een paar avonden samen. Vooral de avond voor de begrafenis zelf, was heel speciaal om mee te maken. Familie, vrienden en kennissen komen dan samen om te zingen en te bidden. In het huis is dan de familie en buiten zijn de andere mensen. De mensen die komen, zijn gekleed in zwart en wit. Hoe meer wit je aan hebt, hoe meer je de familie laat zien dat ze niet meer moeten rouwen.
De dag van de begrafenis hebben we ook mogen mee maken. Eerst was er een dienst thuis waarbij de overleden persoon nog een keer thuiskomt. Ook toen werd er weer gezongen en gebeden. Na de verdrietige momenten, zette de band in en werd het feest, om zo het verdriet af te sluiten. Daarna gingen we naar de begraafplaats waar ook eerst een treurige dienst werd gehouden, maar vervolgens ook weer veel werd gedanst en muziek werd gemaakt. Het was heel apart om mee te maken, heel anders dan wat je in Nederland gewend bent. Het is echt eerst treurig en daarna een groot feest! Ik ben blij dat we er bij mochten zijn.
Afgelopen weekend zijn we naar Bigi Pan geweest. Een plek dat bekend staat om de vogels en de kaaimannen.
We vertrokken ’s morgens erg vroeg. We zijn met een busje in de richting van Nieuw Nickerie, aan de andere kant van Suriname, gereden. De eerste stop was bij de oudste en grootste boom van Suriname: de Kankantrie.
Vervolgens zijn we snel door gegaan. We reden over de Saramaccarivier waar we aan de overkant een korte break hadden. Er was namelijk een leguaan in de boom te zien, dus moesten we natuurlijk even foto’s maken. Dat beest was geweldig.
De weg daarna, kwam langs allemaal rijst velden. Het zag er op de een of andere manier erg Nederlands uit, groene vlakke velden, blauwe lucht met schapenwolken, en verderop wat boompjes. Ik vond het wel leuk dit te zien; een stukje Nederland in Suriname.
In Nieuw Nickerie hebben we de korjaal genomen. Over de rivier varen was hartstikke mooi. Toch was het ook wel erg eng. Het bootje ligt heel laag in het water, helemaal met zo veel mensen en bagage. Toch ging het allemaal goed. Bochten maken vond ik super spannend, het water komt dan bíjna over de rand heen!
Ook moesten we het bootje over de brug tillen, omdat daar achter de heuvel een kreek was, maar er is daar geen doorgang. Het was een soort klunen met de boot. Wat spannend allemaal.
Via een móóie kreek zijn we langs allerlei mooie plaatjes, naar Bigi Pan gevaren. Daar hebben we even gegeten en zijn toen de hangmatten gaan ophangen. Vervolgens zijn we gaan zwemmen een stukje verderop. Nou ja, zwemmen. Het water was er erg laag, tot je navel ongeveer. En je staat tot je schenen in de klei, modder. Dat liep dus uit op een modder gevecht. Bigi Pan betekent eigenlijk ‘ondiepe pan’. Het is een groot en ondiep meer met een klei bodem. Om het meer zijn veel bomen te vinden, met daarin veel vogels.
Weer in het huisje hebben we weer gegeten en staan genieten van de prachtige zonsondergang. Dat heb ik nog nooit zo mooi meegemaakt.
’s Avonds zijn we op pad gegaan, opzoek naar Kaaimannen. De kaaimannen jacht was erg spannend. Je moet je voorstellen dat je op een kreekje vaart van ongeveer 3 meter. Het is hartstikke donker en je ziet dus echt niets. We hadden zaklampen mee waarmee je een beetje de zijkanten kon beschijnen. We zochten natuurlijk naar kaaimannen, maar dat is nog best lastig. Alleen de ogen van kaaimannen lichten op en zijn dan rood/ oranje.
Je vaart ook onder een prachtige sterrenhemel. Het was erg mooi, zo mooi heb ik het nog nooit gezien. Het zijn duizenden sterren!!!!
Helaas gaan kaaimannen ook weer snel onder water waardoor ze moeilijk te vangen zijn. We wilden ze graag vangen om ze te eten.
De reisleider heeft gevraagd of hij er op mocht schieten. Voor ons was dat geen probleem. Dus de volgende die we zagen, is hij deze gaan besluipen vanaf de kant. Dat was eng joh. We moesten steeds als hij ‘uit’ zei, alle lichten doven. Ook de motor van het bootje moest dan uit. Alleen hij kon dan op de kaaimannen schijnen om zo de beesten niet weg te jagen.
Hij heeft een kaaiman raak geschoten, twee keer zelfs. Ik heb daarbij wel mijn oren dicht gedaan, wat een klappen! De kaaiman alleen is nooit meer terug gevonden. Hij is gewoon echt verdwenen. Dat was echt heel spooky, zo donker op het water met een verdwenen kaaiman.
De volgende ochtend waren we al vroeg wakker. We hebben heerlijk zitten genieten van de (bewolkte) zonsopkomst en gekeken naar ál die vogels. Er zijn in dit gebied 122 soorten vogels. Vooral de rode ibis en de zilver reiger lieten zich veel zien. De rode Ibissen waren super mooi: blauwe lucht, groene omgeving en dan die róde vogeltjes in de zon.
Nog voor het ontbijt gingen twee mannen kijken bij het visnet dat ze gisteren hebben uitgezet. Natuurlijk wilde Susan, Annemarie Boshuizen en ik wel mee. Wat een vis! Groot, klein, lief, eng, alles zat er bij. Ook waren er een aantal krabben. Om te voorkomen dat ze zouden ‘bijten’ werden de scharen en dus de poten afgebroken. Dat is wel even wennen om te zien en vooral te horen.
Ik heb ook nog zo’n beest op mijn hand gehad: IESK.
Daarna hebben we snel ontbeten om vervolgens op naar de vogels te gaan.
We hebben zo’n uur/ ander half uur rond gevaren. We hebben véél vogels gezien. Wat waren ze mooi!
De bomen in het meer zijn óf nog mooi, of dood. Door het zoute water, believe me, het is zout! sterven veel bomen af. Ook mooi om te zien waren de ‘lucht wortels’. Dat zijn wortels van bomen die naar boven, boven het water, groeien.
Terug van de boottocht, hebben we geluncht. De zelf gevangen vis en van andere mensen de eend. Het was heerlijk maar wel erg pittig.
Helaas was het toen tijd om terug te gaan naar huis. Via de mooie kreek zijn we weer terug gegaan waardoor we nog even van de mooie omgeving hebben kunnen genieten.
Het was weer een super weekend.
-
21 Februari 2007 - 17:17
Yvet:
Ooh oooh oooh het is weer wat. Nou bij mijn groepie 8 gaat het nu ook lekker hoor. Even wennen maar opzich eten ze nu wel uit me hand :P Maar zo je eigen klasje is toch wel leuk he!
Kussie -
21 Februari 2007 - 17:21
Eefke:
Hooj Marloes!!! Ik vind dat je super leuke verslagen schrijft van je reis, en ik lees ze ook altijd met veel plezier. :D De natuur is daar echt supermooi aan je foto's te zien! Veel plezier;) xxxxx Eefke. -
21 Februari 2007 - 17:27
Petra:
Morgennnnnnnnnnnnnnn!!!!!! -
21 Februari 2007 - 17:28
Goor Broertje:
He Vies Oompje,
Weer bikini foto's!
He loes,
Ziet er allemaal erg leuk uit. Best raar om dit te zeggen. Maar tot morgen. -
21 Februari 2007 - 18:41
Buurtjes Uit Almere:
Wat een mooi land is het toch, pracht foto's
Groetjes uit het natte Nederland.
Ronald, Joke en de kids -
22 Februari 2007 - 03:30
Ricardo:
Hey Marloes! Zo te lezen gaat alles goed! Veel plezier de komende weken met je moeder je je broer. Over een weekje mag ik weer weg uit Bahrein!:) Weer lekker 6 weken thuis.
Doegie! -
22 Februari 2007 - 08:51
Jacqueline:
hey loes, oh oh oh wat maak je mij jaloers zeg!!!!
geniet nog maar van de tijd die je hebt, want zoals je al zei: DE TIJD VLIEGT!!!!!!!!!! heeeeel veel liefs en baci van mij :) en geniet van het bezoek van petra en ben :) -
22 Februari 2007 - 09:35
Susanne:
Hoi Loesje,
Ik ben nu echt jaloers op je hoor. Wat geweldig allemaal zeg. Gelukkig gaat het op school ook erg goed.Ik ben echt heel trots op je.Trouwens je ziet er ook goed uit zeg. Volgens mij hewb je wel lol daar met al die meiden. Geniet er nog even van en veel plezier met je moeder en je broer. Doe ze de groeten. Kus uit nederland waar het koud en soms ook nat is en maar tussen de 5 en 10 graden is.
Liefs van Suusel -
22 Februari 2007 - 19:00
Henk-jan:
leuke fotos mooie meiden -
22 Februari 2007 - 19:03
Henk-jan:
MARLOES IK VERHEUG ME OP JE KOMST NAAR GEFARA IN ITALIE DIKKE KUS JE BENT EEN LEKKER STUK OP DE FOTO
-
23 Februari 2007 - 14:19
Edwin:
Hay Marloes,
Ik heb je foto's bekeken. Wat leuk zeg. Ik sta er ook op. Jullie zijn pas geleden naar Bigi Pan geweest. Je hebt een mooie tijd, hè? Jullie zien alle mooie plekken.
Ik mis het om daar te zijn. Nog heel veel plezier...(en hard werken natuurlijk) -
25 Februari 2007 - 16:41
Maxi:
Eeey Marloes!!
Alweer een prachtig verslag van je belevenissen.
Kan niet wachten tot de volgende.
Groetjes uut Fryslàn,
Maxi -
26 Februari 2007 - 16:32
Miranda V:
Kwijl kwijl... meid het ziet er geweldig uit en leuk om weer op de hoogte te zijn ! xxx -
22 Februari 2008 - 19:47
A:
BIGI PAN
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
